2. Hukuk Dairesi 2019/5103 E. , 2019/12386 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi DAVACI-DAVALI : … DAVALI-DAVACI : … DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Eşya Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, reddedilen nafaka, tazminat ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.12.2019 günü temyiz eden davalı-karşı davacı … ile vekili Av. … ile karşı taraf davacı-karşı davalı … vekili Av. … geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800,00 TL” olarak belirlenmiştir. Somut olayda, kadının talebi olan 54.306,75 TL ziynet alacağının reddine karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle kadının ziynet alacağına yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir. 2- Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. b-Mahkemece, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu gerekçesiyle davalı-karşı davacı kadının tazminat talepleri reddedilmiştir. Oysa ki, ilk derece mahkemesince kadına yüklenen “Elindeki bıçak ile davalıya saldırma” vakıasından sonra evlilik birliği devam etmiştir. O halde davacı erkeğin, kadının bu kusurlu davranışını affettiği ve en azından hoşgörü ile karşıladığının kabulü gerekir. Affedilen ve hoşgörülen olaylar karşı tarafa kusur olarak yüklenemez. Mahkemece tespit edilen ve gerçekeleşen olaylara göre eşine “Sürtük, kaltak” şeklinde hakaret eden,’ “S…tir ol git, yüzüğünü bırakıp eşyalarını da alıp git” diyerek evden kovan, eşini kastederek tanık…’ye “Nerede kaldığı, ne yaptığı belli değil, ben 10 tane karı bulurum, ancak bir tane ana bulamam” dediği anlaşılan erkeğin, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda ağır kusurlu olduğu anlaşılmıştır. Hal böyle iken; tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak, kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. c-Mahkemece davalı-karışı davacı kadının çalışması nedeniyle sabit geliri olduğu ve boşanma yüzünden yoksulluğa düşmeyeceği gerekçesi ile yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, kadının yargılama aşamasında asgari ücretle işe başladığı, yalnız yaşadığı, kira giderinin bulunduğu ve adına kayıtlı herhangi bir malvarlığının olmadığı, buna karşılık davalı erkeğin ise: polis memuru olduğu ve 2.800 TL maaş aldığı ve arkadaşları ile birlikte kiralık evde oturduğu anlaşılmıştır. Asgari ücret seviyesindeki gelirin kişiyi yoksulluktan kurtarmayacağını açıklayan HGK 24.12.2014 gün 2013/2-1364 esas ve 2014/1082 sayılı kararı doğrultusunda, asgari ücret seviyesinde gelir elde eden davalı karşı davacı kadın yararına yoksulluk nafakası koşulları gerçekleşmiş olup, elde ettiği gelir kadını yoksulluktan kurtaracak düzeyde değildir. Mahkemece davalı karşı davacı kadın lehine Türk Medeni Kanunu’nun 175. maddesi gereği uygun bir miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken, yazılı şekilde isteğin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2/b-c bentlerde gösterilen sebeplerle; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi 06.02.2019 tarih, 2017/2734 esas ve 2019/173 sayılı kararının, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373/1. maddesine göre KALDIRILMASINA; Bakırköy 4. Aile Mahkemesi 15.12.2016 tarih, 2015/347 esas ve 2016/902 sayılı kararının BOZULMASINA; yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple dilekçenin REDDİNE, bozma ve dilekçenin reddi kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 2.037 TL vekalet ücretinin Sinan’dan alınıp Elçin’e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ise ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2019 (Salı)
Daily Archives: 29/06/2022
11. Hukuk Dairesi 2014/2838 E. , 2014/5104 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ TARİHİ : 05/12/2013 NUMARASI : 2013/834-2013/781 Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/12/2013 tarih ve 2013/834-2013/781 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı .. Yapı Ltd. Şti’nin ortağı iken şirketteki hisselerini noterde düzenlenen hisse devir sözleşmesi ile davalıya devrettiğini, devrin ticaret sicil gazetesinde yayınlandığını, davalının şirkete ait yüklü miktardaki parayı uhdesinde bulundurarak şirket mal varlığında görülmemesine neden olduğunu, ayrıca … Grup A.Ş. unvanlı bir şirket kurarak ..Yapı Ltd. Şti’nin başarısı ve logolarını kullandığını ve böylece müvekkilinin hisselerinin gerçek değeri altında devredilmesini sağlayarak müvekkilini zarara uğrattığını ileri sürerek, hisse devir sözleşmesinden kaynaklanan hakları saklı kalarak oluşan zararın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Mahkemece, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, davanın tarafları arasındaki uyuşmazlığın hukuki niteliği itibari ile haksız fiilden kaynaklanan zararın tazmini talebinden ibaret olduğu, eldeki uyuşmazlığın ticari dava olup olmadığının 6102 sayılı TTK’nın 4. maddesine göre belirlenmesi gerektiği, bu düzenlemeye göre, bir uyuşmazlığın ticari dava sayılması için TTK’nın 4/1. maddesine göre her iki tarafın da tacir olması ve ticari işletmeleriyle ilgili hususlardan doğması gerektiği, TTK’nın 4/2. maddesine göre ise tarafların tacir olup olmadıklarına bakılmaksızın “a-f” bentlerinde sayılan hususlardan doğan uyuşmazlıkların ticari dava sayıldığı, taraflarında tacir olmadığının dava dilekçesi içeriği ve tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu, uyuşmazlıkta asliye hukuk mahkemesi görevli olup 6100 sayılı HMK’nın 114/1. fıkrası (c) bendine göre görevin dava şartı olduğu gerekçesiyle, davanın usulden reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Taraflar arasında limited şirket pay devri yapıldığına ve davacı da bu nedenle zarara uğradığını ileri sürerek işbu davayı açtığına göre, davanın hallinde Türk Ticaret Kanunu hükümleri uygulanmak durumundadır. Zira, uyuşmazlığın çözümünde pay devrinin ne şekilde ve hangi koşullarda geçerli olacağı hususları da incelenip değerlendirileceğinden ticari bir uyuşmazlık söz konusudur. Bu itibarla, mahkemece, uyuşmazlığın esası ile ilgili karar vermek gerekirken yazılı gerekçeyle görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
17. Hukuk Dairesi 2017/5135 E. , 2019/10609 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince maddi ve manevi tazminatın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün davalı … AŞ tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili, davalı …Ş. adına kayıtlı olup diğer davalı … (Birlik) Sigorta A.Ş. tarafından … poliçesi ile teminat altına alınan … plaka sayılı aracın, 06/02/2008 tarihinde, içinde davacı da bulunduğu halde, dava dışı … tarafından Gümüşhane-Trabzon yolunda sevk ve idare edilmekte iken, … plaka sayılı araçla çarpışması sonucu kaza meydana geldiğini, kazada dava dışı …’nin asli kusurlu olduğunu, kaza sonucu davacının ağır şekilde yaralandığını, kaza sonrasında davalı şirketlere tazmin başvurusu yapılmış ise de herhangi bir olumlu sonuç alınamadığını belirterek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak sureti ile 5.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen (davalı … şirketi yönünden sadece maddi tazminat bakımından) tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur. İlk derece mahkemesince; iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre;davanın kısmen kabulüne, toplam 49.313,77 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar v hükme karşı,davacı vekili ve davalılardan… Bankası A.Ş. vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İstinaf mahkemesince, A-Davalı …Ş.’nin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b (1) maddesi gereğince esastan rddine B-Davacı tarafın istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b (2) maddesi gereğince kabulü ile Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 28/02/2017 gün ve 2014/353 E ve 2017/83 K sayılı kararının kaldırılarak hükmün;”1- Davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile;-Davacı yararına 49.313,77 TL maddi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalılardan (davalı … şirketi bakımından poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere ) müştereken ve müteselsilen tahsiline, ana paraya uygulanacak yasal faizin davalı …Ş. yönünden 06/02/2008, davalı … şirketi yönünden ise 26/06/2014 tarihlerinden itibaren işletilmesine, Davacı yararına 8.000,00 TL manevi tazminatın 06/02/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı …Ş.’den alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş hüküm davalı … AŞ vekilince temyiz edilmiştir. Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun birinci maddesi uyarınca; İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya iş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesi ile görevli olarak lüzum görülen yerlerde İş Mahkemeleri kurulur. Bu tür davalara iş mahkemelerince bakılır.İş mahkemesi kurulmamış olan yerlerdeki bu davalara o yerde görevlendirilecek mahkeme tarafından, bu kanundaki esas ve usullere göre bakılır. Görev kuralları kamu düzenine ilişkin olup, mahkemece kendiliğinden (re’sen) dikkate alınması zorunludur. Somut olayda, dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden davacının kaza tarihinde davalı … AŞ de İş kanunu hükümlerine göre çalıştığı anlaşılmaktadır. Meydana gelen trafik kazası, davacı yönünden trafik iş kazası olup uyuşmazlık iş hukukundan kaynaklanmaktadır. Bu durumda mahkemece, İş mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek H.M.K. 114-115 maddeleri uyarınca görev nedeniyle davanın reddine (görevsizlik) karar verilmesi gerekiren işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir. 2-Bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile ilk derece mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı … AŞ’ye geri verilmesine 13/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
3. Hukuk Dairesi 2020/3784 E. , 2020/7067 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı, davalının vekili sıfatıyla … 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2006/1 Esas, 2006/365 Karar sayılı dosyasında yaptığı avukatlık görevi nedeniyle 08.07.2005 tarihli avukatlık ücret sözleşmesi ile vekalet ücreti bedeli olarak 45.000,00-TL üzerinden anlaşmaya vardıklarını, davanın lehe sonuçlanmasına ve hükmün kesinleşmesine rağmen vekalet ücretinin ödemediğini, tahsili için başlatılan icra takibine de haksız itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptaline, takibin devamına, % 40 icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen kararın temyizi üzerine 13. Hukuk Dairesinin 2015/38268 Esas ve 2016/8571 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabul kısmen reddine dair karar verilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dava, taraflar arasındaki vekalet sözleşmesinden doğan avukatlık ücretinin tahsili amacıyla başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali davasıdır. Mahkemece, “… davalının takip dayanağı sözleşme asıllarındaki imzalarını ikrar ettiği, yazıların kendisi tarafından yazılmadığını ileri sürmüş ise de, beyaza imza kuralı uyarınca bir yazının veya senedin sözleşmenin altına imza atan kişi üzerindeki yazıları da kabul etmiş sayılacağı, mahkememizin 2006/1 esas sayılı dosyasında görülen tapu iptali ve tescil davasında …, köyü, 292 parsel sayışı taşınmazın tapu kaydının iptali ile davalı … adına tapuya tesciline karar verildiği, bu kararın kesinleştiği, davacının bu davada davalının vekili olarak görev yaptığı, taraflar arasındaki 08/07/2005 tarihli sözleşmede vekalet ücretinin 45.000 TL olarak belirlendiği, vekalet ücretinin taksitler halinde 01/02/2012 tarihinde kadar ödenebileceğinin kararlaştırıldığı, yine 08/08/2006 tarihli taahhütnamede davalı tarafından vekalet ücreti borcu olan 45.000 TL nin 01/10/2007 tarihinden itibaren 5 yıl eşit taksitlerle ödemeyi kabul ve taahhüt ettiği, vekalet ücreti ödemesinin 01/02/2012 tarihi olup, vekalet ücret sözleşmesinden kaynaklan an davaların 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğu göz önüne alındığında zamanaşımı definin yerinde olmadığı…” gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile Çanakkale 2. İcra Dairesi’ nin 2012/5698 Esas sayılı İcra Takip dosyasında borçlu-davalının itirazının kısmen iptali ile takibe 45.000 TL asıl alacak üzerinden devam edilmesine, asıl alacağı takip tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine şeklinde karar verilmiştir. Davacı avukatın sunmuş olduğu 08.07.2005 tarihli sözleşmede, vekalet ücreti 45.000 TL olarak kararlaştırılmıştır. Hemen belirtmek gerekir ki, Avukatlık Kanunu 164. maddesinde “Avukatlık ücreti, avukatın hukukî yardımının karşılığı olan meblâğı veya değeri ifade eder. Yüzde yirmibeşi aşmamak üzere, dava veya hükmolunacak şeyin değeri yahut paranın belli bir yüzdesi avukatlık ücreti olarak kararlaştırılabilir…” düzenlemesi yer almaktadır. Davacı avukatın, davalı vekili olarak takip ettiği Çanakkale 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/1 Esas 2006/635 Karar sayılı tapu iptal ve tescil davasında 292 parseldeki taşınmazın eldeki davalının adına tesciline karar verildiği, dosya içerisindeki 07/04/2005 tarihli bilirkişi raporunda, taşınmaz 13/10/2004 tarihi için 24.586,31 TL değer tespit edildiği, dosyanın, 13/06/2007 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Az yukarıda anılan Avukatlık Kanunun ilgili maddesi ve taşınmazın tespit edilmiş değeri karşısında taraflar arasındaki sözleşmenin dava değerine göre tespit edilecek ücreti aşan kısmının geçersiz olduğunun kabulü gerekir. O halde mahkemece, bu husus değerlendirilerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.