12. Hukuk Dairesi 2021/10950 E. , 2021/11702 K.
“İçtihat Metni”
Borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan sanık …’ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Ankara 1. İcra Ceza Mahkemesinin 21/01/2021 tarihli ve 2020/259 esas, 2021/20 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair merci Ankara 2. İcra Ceza Mahkemesinin 19/02/2021 tarihli ve 2021/20 değişik iş sayılı kararı aleyhine … Bakanlığı’nın 01/06/2021 gün ve 94660652-105-06-8691-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/06/2021 gün ve KYB-2021/75209 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 09/06/2016 tarihli ve 2016/3298 esas, 2016/19382 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 6098 sayılı Borçlar Kanunu’nun 583/1. maddesinde yer alan “Kefalet sözleşmesi, yazılı şekilde yapılmadıkça ve kefilin sorumlu olacağı azamî miktar ile kefalet tarihi belirtilmedikçe geçerli olmaz. Kefilin, sorumlu olduğu azamî miktarı, kefalet tarihini ve müteselsil kefil olması durumunda, bu sıfatla veya bu anlama gelen herhangi bir ifadeyle yükümlülük altına girdiğini kefalet sözleşmesinde kendi el yazısıyla belirtmesi şarttır.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın Ankara 20. İcra Müdürlüğünün 2018/12005 sayılı dosyasında asıl borçluya ait borca icra kefili olduğuna dair 16/01/2019 tarihli haciz tutanağında yapılan incelemede, sanığın adı, kimlik numarası ve imzası dışında, kendi el yazısı ile yazılmış “okudum” ve “kefil oluyorum” ibaresinin bulunmadığı gibi kendi el yazısı ile yazılmış kefalet tarihine ilişkin bir ibarenin yer almadığı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Ankara 2. İcra Ceza Mahkemesinin 19/02/2021 tarihli ve 2021/20 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak sanık hakkında tazyik hapsi infaz edilmekte ise salıverilmesine; 21/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
