11. Hukuk Dairesi 2020/2312 E. , 2021/3114 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16.07.2018 tarih ve 2017/157 E. – 2018/315 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 13.03.2020 tarih ve 2019/63 E. – 2020/363 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait “MYfit” ibareli marka başvurusunun müvekkiline ait “Macfit” ibareli markalar ile 556 sayılı KHK m. 8/1-b anlamında görünüş, okunuş, yazılış açısından benzerlik taşıdığını, kapsamların da benzer olduğunu, olduğu için karıştırılma ihtimalinin daha da artacağını, dava konusu markanın davacı markaları ile seri marka algısı yarattığını, tescilli durumdaki davacı markaları tanınmış olduğu için imajından ve toplumdaki pozitif algısından kazanç elde edilmesine imkan tanınacağını, bu nedenle TPMK 2017-M-1382 YİDK kararının hatalı olduğu ileri sürerek kurum kararının iptali ile davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı cevap vermemiş, ancak 26.04.2018 tarihli dilekçesiyle davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalının “MYfit” ibareli marka başvurusu ile davacının “Macfit” ibareli markası arasında, biçim, düzenleme, renk ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, başvuru kapsamında yer alan 35, 41 ve 44. sınıf hizmetler bakımından benzerlik bulunduğu, bu hizmetler bakımından 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas oluşacağı gerekçesi ile kurum kararının anılan hizmetler bakımından iptaline, markanın da aynı hizmetler için hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekillerince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesince aynı gerekçe ile davalılar vekillerinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK’dan alınmasına, 31.03.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
