11. Hukuk Dairesi 2014/1063 E. , 2014/11503 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ….Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/07/2013 tarih ve 2011/32-2013/165 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı – karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Grand Hotel Efes markasının müvekkiline ait olduğunu, davalı firmanın özelleştirme idaresi aracılığıyla yapılan satış neticesinde otelin sadece gayrimenkul mülkiyetini ve işletme hakkını devraldığını, otelin marka hakkının bu devralma kapsamı içerisinde bulunmadığını ancak davalının markayı aynı şekilde kullanıma devam ettiğini ileri sürerek marka hakkına tecavüzün tespiti ve sonuçlarının ortadan kaldırılması ile 1.000,00 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminat ile 1.000,00 TL yoksun kalınan kazancın faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, karşı davanın reddini savunmuştur.
Davalı vekili, müvekkilinin otel sahibi olduğunu, otelin işletme hakkının dava dışı şirkette bulunduğunu ve işletme kapsamında marka hukkının da bulunduğunu, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiş, davacının markayı 5 yıldan uzun süredir kullanmadığını ileri sürerek markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca öncelikle karşı davadaki uyuşmazlığın çözümlenmesi gerektiğini, davacının markayı dava açılmadan 3 ay öncesinden geriye doğru 5 yıllık ciddi bir kullanım içerisinde olduğunu ispatlayamadığı gerekçesiyle karşı davanın kabulü ile davacı-karşı davalı adına tescilli 99/18513 sayılı markanın kullanmama nedeniyle hükümsüzlüğüne, davacı şirketin tescilli markadan doğan tüm hakları düşmüş sayıldığından asıl davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı-karşı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
