2. Hukuk Dairesi 2015/7518 E. , 2015/8189 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma Taraflar arasındaki “boşanma” davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı (koca) tarafından, her iki boşanma davası ve boşanmanın fer’ileri (kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar) yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Bozmaya uyularak, her iki boşanma davası birleştirilerek görülmüştür. Davalı (koca) tarafından 04.06.2012 tarihinde açılan boşanma davasında, boşanma sebebi olarak “zinaya” (TMK.m.161) dayanılmıştır. Davacı-davalı (kadın) ile ….. isimli şahsın 24.05.2012 günü gecesi, koca işte iken müşterek konutta birlikte yakalandıkları, aynı gün davacı-davalı (kadın)’ın ….Emniyetinde alınan ifadesinde, “bir yıldır …. ile ilişkisinin olduğunu” ifade ettiği, yine aynı gün beyanı alınan ….’nin de, “davacı …’yi sevdiğini” söylediği anlaşılmaktadır. Davacı-davalı (kadın)’ın kolluktaki ifadesinin baskı altında alındığına ve olayın koca ve yakınları tarafından tertiplendiğine ilişkin dosyada bir delil ve olgu bulunmamaktadır. Kadının, kocası gece vardiyasında iken saat 24:00 sıralarında ortak konutta bir başka erkekle yakalanmış olması, bu olay sonrasında alınan ifadeler de dikkate alındığında zinaya muhakkak gözüyle bakılmasını gerektiren bir ahval niteliğinde olup, bu durum zinanın varlığına delalet eder. Bu bakımdan kadının zinası ispatlanmıştır. O halde, davalı (koca) tarafından açılan birleştirilen boşanma davasının kabulü ile zina (TMK. m. 161) sebebiyle tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile birleştirilen davanın reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre, kadının boşanma davası ve bu davadaki fer’i talepler hakkında bozma gerekçesi nazara alınarak yeniden hüküm kurulması gerekli hale geldiğinden, bu yönlerin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.21.04.2015(Salı)
Daily Archives: 04/07/2023
18. Ceza Dairesi 2019/9640 E. , 2020/1752 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kötü muamele HÜKÜM : Beraat KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın, resmi nikahlı eşi olan katılan ile aralarındaki anlaşmazlık nedeniyle evde olmadığı sırada kapı kilidini değiştirdiği ve katılanın eve girmesini engellediği olayda, eyleminin TCK’nın 232/1. maddesinde düzenlenen kötü muamele suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
15. Ceza Dairesi 2019/2148 E. , 2019/4914 K. “İçtihat Metni” MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Sanık hakkında; 157, 62, 51, 52 maddeleri uyarınca mahkumiyet Dolandırıcılık suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, O yer Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın instagram adlı sosyal paylasım sitesinde verdiği ayakkabı satış ilanını gören katılanın sanık ile instagram ve whatsapp aracılığı ile irtibata geçerek alım satım konusunda anlaştıkları, ardından 260 TL paranın sanık tarafından çekildiği, sonrasında sanığın orjinal ürün göndermediği gibi ürünü iade de almadığı ve bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 158/1-f maddesi gereği “bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
6. Hukuk Dairesi 2015/2718 E. , 2015/3188 K. “İçtihat Metni” 2. Sulh Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : İtirazın iptali ve tahliye Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali ve tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, itirazın iptali ve kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına göre davacı alacaklının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı vekilinin Mart ayı kira bedeline ilişkin temyiz itirazına gelince; Davacı alacaklı tahliye talepli olarak 04.04.2012 tarihinde başlattığı icra takibinde, uyuşmazlık konusu olmayan, 01.09.2011 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira akdine dayanarak aylık 650 TL den Eylül/2011 ile Mart/2012 arası toplam 4550 TL kira alacağının tahsilini istemiştir. 25.05.2012 tarihinde ödeme emrinin borçluya tebliğ edilmesi üzerine, borçlu tarafından 31.05.2012 tarihinde ilgili icra müdürlüğüne borca itiraz üzerine davacı mahkemeye başvurarak; itirazın iptalini ve temerrüt nedeniyle tahliye istemiştir. Davalı kira bedellerinin ödendiğini 2012 yılı Şubat ayında da taşınmazın tahliye edildiği belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece 2012 Şubat ayına kadar olan kira bedellerinin ödendiği, taşınmazın 2012 yılı Şubat ayında tahliye edilmediğini ve Mart ayı kira bedelinin ödenmediğini davacı tarafından ispat edilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Kira ilişkisinin varlığını ve kira miktarını kiralayan, kira parasının ödendiğini ise kiracının, kiralananı tahliye edip, anahtarın usulüne uygun olarak teslim edildiğini kiracının kanıtlaması gerekir. Kiralananın boşaltılıp, anahtarın kiralayana teslimi, hukuki işlemin içerisinde yer alan maddi bir vakıa olmakla birlikte, sözleşmenin feshine yönelik bir hukuki sonuç doğurduğundan bunun ne şekilde ispatlanacağı hususu, yıllık kira bedelinin tutarı esas alınmak suretiyle H.M.K.nun 200.maddesi çerçevesinde değerlendirilmelidir. Kiralayanın açık muvafakatı bulunmadıkça kiracı anahtar teslimini ancak yazılı delille kanıtlayabilir. Kira sözleşmesindeki imza inkar edilmediğinden kira ilişkisi ve kira miktarı davacı kiralayan tarafından kanıtlanmıştır. Yıllık kira bedelinin tutarı senetle ispat sınırının üzerindeyse ve kiralayanın açık muvafakati yoksa bu yön kiracı tarafından ancak yazılı delille ispatlanabilir. Davalı vekili her ne kadar kiralananın 2012 yılı Şubat ayında tahliye edildiğini iddia etmiş ise de bu iddiası konusunda davacının beyanı alınmadığı görülmektedir. Bu durumda taraflara taşınmazın ne zaman tahliye edildiğine ilişkin delillerini bildirmek üzere süre verilerek taşınmazın 2012 Yılı Şubat ayında tahliye edildiğinin davalı tarafından ispat edilememesi durumunda 2012 Mart ayı kira bedeli yönünden itirazın iptali ile taşınmazın tahliyesine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu kira bedelinin ödenmediğini ispat külfetinin davacıda olduğundan bahisle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.